René Diekstra schetst in dit boek de achtergronden van 'de pijn van het leven'.
Hij zet uiteen dat de meeste gevoelens van gedeprimeerdheid voortkomen uit jaloezie, vermeende schuld, onvolkomenheid of minderwaardigheid, en dat daar heel goed iets aan te doen valt.
Immers, denken is een vorm van gedrag, en als je je gedachten over jezelf en de wereld verandert, verandert ook je houding, en dus ook je gevoel daarover.
Uitgangspunt is dat ieder mens uniek is en mogelijkheden in zich draagt om zichzelf steeds te vernieuwen en boven zijn eigen ongeluk uit te stijgen.
Als hij tenminste zelfstandig en eerlijk tegenover zichzelf kan zijn, en bereid is emotionele en intellectuele risico's te nemen.
Essentieel is verder dat mensen hun blokkades kunnen overwinnen door anderen te helpen.

Dit boek erkent de pijn van de werkelijkheid, maar beschouwt die niet als onoverkomelijk.
Het geeft direct toelaatbare adviezen om jezelf en de wereld om je heen zo te benaderen, dat er altijd meer mogelijkheden blijken te zijn dan je aanvankelijk dacht.

Als Leven Pijn Doet bestaat enerzijds uit fragmenten van columns die eerder verschenen zijn in de GPD-bladen en anderzijds is het ook een antwoord op de vele vragen en reacties die deze columns bij de lezers hebben losgemaakt.